| Περίληψη: | The description of the theme of Peloponnese in De thematibus of Constantine VII
Porphyrogenitos refers to the seven islands surrounding the Peloponnesian peninsula, one of
which is more likely Kythera. Due to the fact that there were several difficulties to follow with
accuracy the primal geographical material of the region, the use of the name of each island
separately was avoided. Besides, the successive variations of the administrative positions of
these islands presented in secular as well as church official documents were altering their rank
in the passing of the time, provoking continuous confusions. The reference of the islands
around Peloponnese as a whole reflects also an intention to show their close relations with the
peninsula, a reality attested by all aspects of the archaeological findings. These discoveries
prove, on the other hand, that most of the islands along with Peloponnese were used as naval
stations for overseas voyages or military campaigns, a fact which is not well presented in De
thematibus, because of the text’s overall view, that this theme was a region of the Empire’s
western part and thus, its position should have been orientated to the central government of
Constantinople and not to a territory belonging to an extensive and vast area of the
Mediterranean Sea.
Η περιγραφή του θέματος της Πελοποννήσου στο έργο De thematibus του Κωνσταντίνου Ζ' Πορφυρογέννητου αναφέρεται στα επτά νησιά που περιβάλλουν την Πελοποννησιακή χερσόνησο, ένα εκ των οποίων είναι πιθανότατα τα Κύθηρα. Λόγω των δυσκολιών που υπήρχαν στην ακριβή καταγραφή του αρχικού γεωγραφικού υλικού της περιοχής, αποφεύχθηκε η χρήση του ονόματος κάθε νησιού ξεχωριστά.
Επιπλέον, οι διαδοχικές αλλαγές των διοικητικών θέσεων αυτών των νησιών, όπως παρουσιάζονται σε επίσημα έγγραφα τόσο της κοσμικής όσο και της εκκλησιαστικής διοίκησης, μετέβαλλαν τη θέση τους με την πάροδο του χρόνου, προκαλώντας συνεχή σύγχυση. Η αναφορά των νησιών γύρω από την Πελοπόννησο ως σύνολο αντικατοπτρίζει επίσης την πρόθεση να τονιστούν οι στενές σχέσεις τους με τη χερσόνησο, μια πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται από όλες τις πτυχές των αρχαιολογικών ευρημάτων.
Αυτές οι ανακαλύψεις αποδεικνύουν, από την άλλη πλευρά, ότι τα περισσότερα από τα νησιά, μαζί με την Πελοπόννησο, χρησιμοποιούνταν ως ναυτικοί σταθμοί για υπερπόντια ταξίδια ή στρατιωτικές εκστρατείες. Ωστόσο, αυτό το γεγονός δεν παρουσιάζεται επαρκώς στο De thematibus, επειδή η συνολική οπτική του κειμένου ήταν ότι αυτό το θέμα αποτελούσε μια περιοχή του δυτικού τμήματος της Αυτοκρατορίας. Συνεπώς, η θέση του έπρεπε να είναι προσανατολισμένη στην κεντρική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης και όχι σε μια περιοχή που ανήκε σε μια εκτεταμένη και απέραντη περιοχή της Μεσογείου Θάλασσας. |
